ارتباط فرم و عملکرد در معماری

فرم تنها به صورت استعاری از کارکرد در معماری پیروی می کند تا جایی که کارکرد معماری بیان یک ایده متافیزیکی یا یک جوهره متعالی است، اما فرم واقعی باید با عملکرد ساختمان در تضاد باشد تا ایده هنری را بیان کند

از طریق دیالکتیک فرم و کارکرد در معماری و به ویژه در تضاد بین این دو است که می توان ابعاد هنری و زیبایی شناختی معماری را توسعه داد: بیان ایده ها، بازتاب هویت انسانی، اخلاق مسئولیت پذیری آن. فرهنگ بشری و زیبایی آن معماری می تواند توسعه فکری را تسهیل کند و ایده هایی را بیان کند که فراتر از کارکردهای مادی، برنامه ای و ساختاری آن است. به طور خلاصه، معماری می تواند هنر یا شعر باشد. معماری از طریق فرم های خود و در دیالکتیک بین فرم و عملکرد، قادر است جنبه های مهمی از هویت فردی و فرهنگی را به عنوان یک هنر انسان گرایانه بیان کند. معماری به عنوان شکلی از بیان هنری می تواند ارزش بیشتری در زندگی مردم داشته باشد

من می خواهم بر دیالکتیک بین کارکرد و فرم در فرهنگ معماری معاصر تمرکز کنم. دقیقاً از طریق دیالکتیک فرم و کارکرد در معماری و به ویژه در تضاد بین این دو است که می توان ابعاد هنری و زیبایی شناختی معماری را توسعه داد: بیان ایده ها، بازتاب هویت انسانی، اخلاق مسئولیت پذیری آن. فرهنگ بشری و زیبایی آن را درگیر کند. در فرهنگ معاصر، چالش معماری این است که فراتر از واژگان خودارجاعی محدود و ماشینی و نقش آن در خدمات رسانی به تجارت و رسانه توسعه یابد

معماری قادر به تسهیل رشد فکری، بیان هویت فردی و فرهنگی و بیان ایده هایی است که فراتر از کارکردهای مادی، برنامه ای و ساختاری آن است. به طور خلاصه، معماری می تواند هنر یا شعر باشد و زیبا باشد. چگونه می‌تواند این کار را از بند خفه‌ای که در آن قرار دارد، تحمیل شده توسط ساختارها و ابزارهای تولید اقتصادی جهانی معاصر انجام دهد؟ البته پاسخ را می توان در پارادایم هایی از تاریخ معماری، فلسفه و نظریه زیبایی شناسی یافت. علیرغم این واقعیت که فناوری مدرن ظاهراً هرگونه ارتباط با گذشته را در محیط ساخته شده قطع کرده است، معماری همچنان باید از گذشته درس بگیرد، اگر بخواهد به عنوان چیزی غیر از مهندسی زنده بماند. در آغاز قرن بیست و یکم چالش برانگیزتر است، اما معماری همچنان باید تلاش کند تا بیان شاعرانه روح انسان، ذهن انسان و هویت انسانی باشد. باید همچنان به عنوان تفصیل مادی و نمادین فضای انسان و زندگی انسان باشد. درک رابطه واقعی بین فرم و عملکرد در معماری، از آغاز معماری تا به امروز، که شامل تضاد و تطابق است، برای بقای معماری در عصر مدرن ضروری است

هنر زیبایی است که زاییده روح، در هویت بین ذهن و طبیعت است. معماری می تواند زیبا باشد، اما تنها زمانی که مستقل از هدف یا نیاز باشد. معماری باید از خود مستقل شود و در قالب خود تقلیدی از خود باشد تا خود را از الزامات عملکردی خود رها کند و به عنوان بیانی هنری یا شاعرانه عمل کند. معماری تنها زمانی هنر زیباست که هدفمند و نمادین به نظر برسد، اما در واقعیت چنین نیست. تنها زمانی که شکل آن با عملکرد آن در تضاد باشد

معماری هرگز نمی تواند به یک هویت مطلق بین ایده و ماده، بین فرم و عملکرد دست یابد. تنها راهی که معماری می تواند به هویت فرم خاص و بیان هنری جهانی یا مطلق دست یابد، این است که مقتضیات ضرورت خود را تقلید کند، نیاز را ارضا کند و در عین حال مستقل از آن باشد. تنها از این طریق معماری می تواند روح، هویت امر خاص و کلی را در امر ارگانیک، به صورت تمثیلی، در ارتباط یک ایده متافیزیکی بیان کند بالاترین شکلی که معماری می تواند به عنوان یک هنر به خود بگیرد، بیان یک ایده انتزاعی در عقل به عنوان تصویر یا بازنمایی هویت مطلق ذهن و طبیعت است. «معماری تنها زمانی می تواند به عنوان هنر آزاد و زیبا جلوه کند که به بیان ایده ها، تصویری از جهان و امر مطلق تبدیل شود». تصویر واقعی از امر مطلق و بیان بی واسطه از ایده هنری تنها در قالب ارگانیک امکان پذیر است، که تنها در هنرهایی می توان به دست آورد که به ضرورت کارکردی مرتبط نیستند. معماری نمی تواند خود را از بازنمایی فرم در ماده رها کند. نمی تواند ایده هنری را به تنهایی در فرم بیان کند. فرم ارگانیک در سایر هنرها – موسیقی، نقاشی، شعر – بازنمایی بی واسطه عقل است، زیرا فرم ارگانیک «عقل درک شده در واقعیت» است، ادراک عقل از خود در طبیعت، که تعریف زیبایی است

اشکال و فرم های معماری: چگونه فضاهای ما را تعریف می کنند

هنر و علم اشکال معماری

انواع اشکال معماری

رابطه بین فرم و عملکرد

اهمیت فرم در عملکرد شکل دهی

نمادگرایی از طریق فرم: بیش از کارکرد

فناوری مدرن: گسترش آنچه فرم می تواند انجام دهد

تعادل بین فرم و عملکرد

تأثیر فناوری بر اشکال معماری روندهای آینده در اشکال و فرم های معماری

هنر و علم اشکال معماری

اشکال و فرم‌های معماری: در معماری، شکل و فرم یک سازه جنبه‌های اساسی است که زیبایی‌شناسی، عملکرد و تجربه کاربران آن را مشخص می‌کند

بگذارید اهرام باستانی یا آسمان‌ خراش‌های مدرن باشد، شما به شکل و فرم نگاه می‌کنید اولین چیزهایی هستند که توجه را جلب می‌کنند

بنابراین، این عناصر فقط در مورد زیبایی نیستند – آنها در تعیین نحوه تعامل یک ساختمان با محیط خود، انجام عملکرد خود و بیان ارزش های فرهنگی به اهداف مهمی کمک می کنند

از خطوط ساده گرفته تا هندسه های پیچیده، این راهنما اهمیت اشکال معماری را در ایجاد فضاهای کاربردی توضیح می دهد

اشکال و فرم ها را می توان به چند نوع کلیدی طبقه بندی کرد که هر کدام اهداف خاصی را بر اساس دیدگاه معمار و عملکرد ساختمان انجام می دهند

انواع اشکال معماری

فرم‌های معماری، از اشکال هندسی تا ارگانیک، و اینکه چگونه فضاهایی را که ما در آن زندگی می‌کنیم، تعریف می‌کنند

اشکال هندسی اشکال هندسی اشکال اساسی و کاملاً مشخص مانند مربع، دایره، مثلث و مستطیل هستند. این فرم‌ها اغلب با طرح‌های مدرنیستی همراه هستند که در آن وضوح، تقارن و دقت موضوع اصلی هستند

مثال: هرم لوور در پاریس اثر I. M. Pei نمونه ای نمادین از فرم هندسی در معماری است که از مثلث به عنوان شکل اصلی برای ایجاد تضاد شدید با کاخ تاریخی لوور استفاده می کند

فرم های ارگانیک فرم های ارگانیک با خطوط روان، منحنی ها و اشکال نامنظم از طبیعت الهام گرفته شده اند. این طرح‌ها معمولاً روان‌تر هستند و اغلب خطوط بین ساختمان و محیط طبیعی آن را محو می‌کنندمعماری فرم آزاد اشکال فرم آزاد مرزهای سنتی فرم های هندسی و ارگانیک را می شکند. آن ها اغلب از مواد و تکنیک های نوآورانه ساخت و ساز برای دستیابی به اشکالی استفاده می کنند که قبلا غیرقابل تصور بود

مثال: مرکز حیدر علی اف اثر زاها حدید، سازه ای روان و موج مانند است که امکانات معماری آزاد را در خود جای داده است. شکل مواج آن هم آینده نگر و هم با محیط اطرافش هماهنگ است

فرم های خوشه ای این رویکرد چندین حجم یا بخش از یک ساختمان را با هم گروه بندی می کند تا ساختاری پیچیده و در عین حال منسجم ایجاد کند. هر واحد ممکن است هدف مشخصی را خدمت کند اما بخشی از روایت کلی معماری است

مثال: هبیتات 67 در مونترال، طراحی شده توسط موشه سافدی، نمونه ای پیشگام از فرم خوشه ای در معماری است. هر یک از واحدها یک فضای نشیمن مستقل هستند، با این حال طراحی جمعی ظاهری یکپارچه و پویا ایجاد می کند

رابطه بین فرم و عملکرد

اهمیت شکل‌ها و فرم‌ها در معماری و چگونگی تأثیر آن‌ها بر طراحی‌های مدرن و تاریخی

به عنوان یک معمار، رابطه بین فرم و عملکرد یکی از اولین اصولی است که فرم به شکل فیزیکی یا ساختار یک ساختمان اشاره دارد، در حالی که عملکرد مربوط به نحوه استفاده از ساختمان است

عبارت کلاسیک “فرم از عملکرد پیروی می کند” که توسط معمار لوئیس سالیوان ابداع شد، به این معنی است که شکل یک ساختمان باید مستقیماً هدف آن را منعکس کند

اهمیت فرم در عملکرد شکل دهی

یکی از هیجان‌انگیزترین جنبه‌های معماری، تأثیر متقابل دائمی بین ظاهر و نحوه عملکرد آن است. شما می توانید فرم را به عنوان لباسی در نظر بگیرید که یک ساختمان می پوشد. در حالی که این لباس‌ها باید خوب به نظر برسند، باید به اصطلاح به ساختمان کمک کنند تا «حرکت» داشته باشد – جریان هوای طبیعی را تسهیل کنند، نور را بهینه کنند و کاربرد مورد نظر را در نظر بگیرند

به عنوان مثال، آسمان خراش ها را در نظر بگیرید. در شهرهایی با فضای محدود، عمودی بودن تنها راه حل است. هر چه ساختمان بلندتر باشد، فضای بیشتری را می تواند برای دفاتر یا آپارتمان ها ارائه دهد. با این حال، فرم فقط در مورد چیدن کف ها نیست

برج خلیفه در دبی، بلندترین ساختمان جهان، یک نمونه کلاسیک از عملکرد زیر است. ساختمان با بالا آمدن باریک تر می شود و مقاومت در برابر باد را کاهش می دهد و به حفظ پایداری کمک می کند. شکل مارپیچی برج فقط به زیبایی شناسی مربوط نمی شود. این به ساختمان اجازه می دهد تا بادهای خشن بیابان را به طور موثر منحرف کند و در عین حال فضای داخلی را به حداکثر برساند

نمادگرایی از طریق فرم: بیش از کارکرد

در حالی که فرم و عملکرد اغلب به شدت به هم مرتبط هستند، معماری همچنین امکان نمادگرایی و طنین عاطفی را از طریق فرم فراهم می کند. برخی از ساختمان‌ها، به‌ویژه مکان‌های فرهنگی یا هنری، شکل نمادین یا استعاری را بر عملی بودن ترجیح می‌دهند

برای مثال خانه اپرای سیدنی را در نظر بگیرید. شکل صدفی شکل آن از نظر بصری قابل توجه است و بلافاصله قابل تشخیص است

اما فرم فقط مربوط به زیبایی شناسی نیست، بلکه نماد بادبان ها است و باعث می شود که ساختمان احساس کند به بندر سیدنی متصل است. از فرهنگ و هویت آن مکان صحبت می کند، خانه اپرا را در محیط آن مستقر می کند و در عین حال به آن جایگاه نمادین بین المللی می دهد

هر فرم معماری پیامی را ارسال می کند، خواه در مورد سنت، مدرنیته، باز بودن یا حریم خصوصی باشد. با در نظر گرفتن نمادگرایی، می توانید طرح های خود را مدبرتر و معنادارتر کنید

فنآوری مدرن: گسترش آنچه فرم می تواند انجام دهد

در سال‌های اخیر، فن‌آوری به ‌طور گسترده روش‌های تعامل شکل و عملکرد را گسترش داده است. ابزارهایی مانند مدل سازی اطلاعات ساختمان (BIM) به معماران اجازه می دهد تا پیش بینی کنند که فرم ساختمان چگونه برعملکرد محیطی آن تأثیر می گذارد

تعادل بین فرم و عملکرد

در معماری، فرم و عملکرد مانند دو روی یک سکه هستند. شکل یک ساختمان باید در خدمت هدفش باشد، اما همچنین می‌تواند الهام‌بخش باشد، ارتباط برقرار کند و داستانی را روایت کند. چه در حال طراحی یک آسمان‌ خراش بلند یا یک کتابخانه کوچک اجتماعی باشید، رابطه بین فرم و عملکرد در قلب طراحی شما قرار دارد

روندهای آینده در اشکال و فرم های معماری

نقش اشکال و فرم ها در معماری مدرن

همانطور که به آینده نگاه می کنیم، فرم های معماری پویاتر و پایدارتر می شوند. ما شاهد افزایش تاکید بر موارد زیر هستیم

پایداری: اشکالی که بهره وری انرژی را بهینه می کنند، مانند استفاده از بام های سبز و سیستم های تهویه طبیعی

مثال: Bosco Verticale در میلان گیاهان را مستقیماً در ساختار خود قرار می دهد و شکل آن را بخشی از عملکرد دوستدار محیط زیست خود می کند

معماری پاسخگو: ساختمان هایی که بر اساس شرایط محیطی تغییر شکل می دهند، مانند نماهایی که با نور خورشید سازگار می شوند مثال: برج‌های البهار در ابوظبی که نماهای آن در واکنش به شدت نور خورشید باز و بسته می‌شوند و مصرف انرژی ساختمان را کاهش می‌دهند